پردنیزون

کمبود هورمون‌های قشر غده فوق کلیوی (هیپوکورتیکوئیدی) باعث بیماری آدیسون (به انگلیسی: Addison diseases) می‌شود. به هورمونهای مترشحه از بخش قشری غده فوق کلیوی کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids) گفته می‌شود. کورتیکواستروئیدها به دو گروه عمده مینرالوکورتیکوئیدها (mineralocorticoids) مانند آلدوسترون و گلوکوکورتیکوئیدها (glucocorticoids) مانند کورتیزول تقسیم‌بندی می‌شوند. مینرالوکورتیکوئیدها در تنظیم آب و الکترولیتها در بدن نقش دارند. گلوکوکورتیکوئیدها نقشهای مختلفی در بدن دارند از جمله کاهش التهاب، تخفیف واکنشهای ایمنی، تأثیر بر متابولیسم و افزایش قند خون. بیماری آدیسون بیماری نادری است که شیوع آن در مردان و زنان تقریباً برابر است. علایم بیماری ممکن است به آهستگی و در طی چند ماه تا چند سال بروز کنند و در هر سنی قابل مشاهده‌است. علت بیماری معمولاً عبارت است از تخریب تدریجی و پیش‌رونده غدد فوق‌کلیوی احتمالاً به دلیل خود ایمنی. البته نارسایی غدد فوق کلیوی ممکن است به دنبال بیماری‌های زیر نیز ایجاد شود: سل، سرطان، بیماریهای هیپوفیز و قطع ناگهانی مصرف کورتون.

خمیدگی مفاصل یا آرتروگریپوزیس (به انگلیسی: Arthrogryposis) به اختصار AMC ، یک بیماری ارثی نادر است که نوزاد دچار کنترکچرهای متعدد مفصلی، ضعف عضلات و فیبروز است. معمولاً این بیماری هر چهار اندام را تا حدودی درگیر می‌سازد و ضعف عضلانی و محدودیت حرکتی ایجاد می‌کند. شیوع آن یک در هر سه هزار تولد زنده است. آسان‌ترین طریقه برای تشخیص این مریضی جدا کردن و طبقه‌بندی یک مورد خاص آن به یکی از سه گروه دیل می‌باشد. اختلالاتی که عمدتآ اندام‌ها را دچار می‌سازد اختلالاتی که اندام‌ها را همراه با قسمتی از بدن درگیر می‌سازد اختلالاتی که اندام‌ها را همراه با دستگاه عصبی مرکزی درگیر می‌سازد

آرتریت تاکایاسو (به انگلیسی: Takayasu's_arteritis) یا سندرم قوس آئورت بیشتر رگ‌های بزرگ (عمدتاً آئورت و شاخه‌های آن و عروق اصلی ریه) را درگیر می‌کند. گاه از این بیماری با نام‌های گرانومالوتوز و یا بزرگی سلول یاد می‌شود تا ناهنجاری اصلی میکروسکپی (ضایعات ندولی کوچکی که در اطراف سلول‌های بزرگ خاصی در دیواره رگ به وجود میآید) توصیف شود . این بیماری در خانم های جوان بیشتر دیده میشود.

کهیر و آنژیوادم (urticaria) یک واکنش پوستی است که باعث ایجاد برجستگی­های خارش ­آور می­شود. این برجستگی­ ها اندازه ­های مختلفی دارند و به صورت نقاط کوچک تا لک­ های بزرگ با ضخامت چند اینچی ظاهر می­شوند. کهیر می­تواند به خاطر مصرف برخی غذاها، داروها یا دیگر مواد ایجاد شود. آنژیوادم یک نوع تورم است که بر لایه عمیق­تر پوست تاثیر می­گذارد و اغلب نواحی اطراف صورت و لب­ ها را درگیر می­کند. در بسیاری از موارد، کهیر و آنژیوادم آسیبی ایجاد نمی­کنند و حتی بدون درمان، آثار بلند مدتی از خود به جا نمی­گذارند. رایج­ترین نوع درمان داروهای آنتی هیستامین است. نوع حاد آن در صورتی که تورم در گلو یا زبان باعث انسداد راه هوا شود، می­تواند خطرناک و مرگ آور باشد.