سولفاسالازین
توضیحات
داروی سولفاسالازین در پیشگیری و درمان بیماریهای التهابی روده از جمله کولیت اولسراتیو و بیماری کرون، و همچنین در کنترل بیماری آرتریت روماتوئید و سایر انواع آرتریت مانند آرتریت پسوریاتیک استفاده میشود. اثرات سولفاسالازین در بیماری التهابی روده ممکن است به دلیل اثرات تضعیف کننده سیستم ایمنی باشد. این دارو توسط باکتریهای روده متابولیزه میشود و متابولیتهای آن ممکن است مسئول اثرات دارو باشند.
خطرات
مصرف خودسرانه دارو به شدت خطرناک است و ممکن است منجر به عواقب برگشت ناپذیری شود لطفا قبل از مصرف هرگونه دارو حتما با یک پزشک مشکل خود را مطرح نمایید
عوارض جانبی
سردرد سرگیجه تشنج سختی تنفس لرز گلو درد درد پشت درد مفاصل کبودی یا خونریزی غیرطبیعی خستگی یا ضعف غیرطبیعی کاهش اشتها تهوع سوء هاضمه درد معده بثورات پوستی خارش پوست تیرگی رنگ ادرار زردی پوست زردی چشم رنگ پریدگی آبی رنگ شدن ناخنها، لب، پوست، کف دستها تورم کل بدن تب حساسیت به نور خورشید التهاب دهان کاهش تعداد اسپرم در صورت بروز هر عارضه که فکر میکنید به دلیل مصرف داروی سولفاسالازین است به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت بروز علائم واکنش آلرژیک از جمله ورم، کهیر، تورم صورت، دهان، لبها و گلو به اورژانس مراجعه نمایید.
موارد مصرف
روماتیسم مفصلی
آرتریت روماتوئید (به انگلیسی: rheumatoid arthritis) یا روماتیسم مفصلی شایعترین بیماری التهابی سیستمیک مفاصل بوده و جزء بیماریهای خود ایمنی مزمن محسوب میشود. شیوع جهانی آن حدود یک درصد گزارش شدهاست. زنان، سیگاریها و افراد دارای سابقه خانوادگی مثبت بیشتر به این بیماری مبتلا میشوند. ناتوانی در این بیماری شایع و قابل توجه است. به گونه ای که در یک مطالعه همگروهی در آمریکا ۳۵٪ افراد مبتلا به آرتریت روماتویید بعد از ۱۰ سال دچار ناتوانی در انجام کار شده بودند. معیارهای تشخیصی آن درگیری حداقل یک مفصل همراه با تورم و درد است. احتمال تشخیص آرتریت روماتویید با افزایش تعداد مفاصل کوچک درگیر افزایش مییابد.
ماری استرامپل
اسپونديليت آنكيلوزان عبارت است از يك بيماري مفصلي پيشرونده و مزمن همراه با التهاب و سفتي. با حالت «خم شدن به جلو» ناشي از سفتي ستون فقرات و ساختارهاي حمايت كننده آن مشخص ميگردد. ناحيه ساكروايلياك مفاصل لگن، مهرهاي كمري، سينهاي و گردني را درگير ميكند. در داخل خانوادهها، مردان و زنان به يك اندازه مبتلا ميشوند. در جمعيت عمومي مردان 5-4 برابر زنان مبتلا ميگردند و شروع بيماري معمولاً در اواخر دهه دوم يا اوايل دهه سوم زندگي است.