نویان

سولفات روی خوراکی

توضیحات

سولفات روی یک ترکیب معدنی و مکمل غذایی محسوب می شود. سولفات روی خوراکی معمولا در اشکال دارویی به وفور استفاده می شود. فرمول مولکولی آن ZnSO4 بوده و جرم مولکولی آن 161.4 گرم بر مول می باشد. شکل ظاهری جامد سفید رنگ داشته و در آب محلول است. یکی دیگر از مهمترین موارد استفاده از این ترکیب سولفاته کاربرد آن در صنایع کشاورزی به عنوان کود می باشد.

خطرات

مصرف خودسرانه دارو به شدت خطرناک است و ممکن است منجر به عواقب برگشت ناپذیری شود لطفا قبل از مصرف هرگونه دارو حتما با یک پزشک مشکل خود را مطرح نمایید

عوارض جانبی

با وجود اینکه سولفات روی برای انجام عملکرد طبیعی بدن در ارگان های حیاتی ضروری است با این حال مصرف بیش از اندازه آن برای بدن انسان مضر است. علائمی از قبیل حالت تهوع، سوزش معده، استفراغ، اسهال و خونریزی و همچنین سرگیجه و احساس طعم فلزی در دهان برخی از مهمترین علائم ازدیاد این ماده در بدن هستند. همانطور که پیشتر نیز گفته شد بدن به خودی خود می تواند میزان روی را تنظیم کند به این صورت که مقادیر اضافه این ماده را از طریق عرق، ادرار و مدفوع دفع می کند. فراموش نکنید مصرف قرص های حاوی روی باید تنها با تجویز پزشک انجام شود.

موارد مصرف

آکرومگالی

بیماری آکرومگالی نوعی اختلال تعادل هورمونی محسوب میشود که زمانی ایجاد میشود که هورمون‌های رشد در بدن شما بسیار بیشتر از حد لازم تولید و ترشح میگردند. بیماری آکرومگالی در بزرگسالی ایجاد میشود. هنگامی که شما دچار آکرومگالی شوید، به دلیل افزایش بسیار زیاد سطح هورمون رشد (GH) استخوان‌های بدن شما بزرگ میشوند. اگر این اتفاق در کودکی و نوجوانی رخ دهد منجر به افزایش قد و وضعیتی میشود که به آن اختلال ژیگانتیسم میگویند. به گفته دکتر محمد صمدیان جراح برتر مغز و اعصاب تهران در ساختمان پزشکان آریا، حین بیماری آکرومگالی به دلیل بسته شدن صفحات رشد استخوانی (اپی فیز) دیگر افزایش قد رخ نمیدهد. در عوض، افزایش اندازه استخوان‌ها در قطر (ضخامت) آنها ایجاد میشود. این افزایش ضخامت به ویژه در استخوان های دستان، پاها، و صورت مشاهده میشود. ویژگی اصلی بیماری آکرومگالی تغییر شکل بدنی پیش رونده اکتسابی است که معمولاً صورت و اندامهای انتهایی (دستان و پاها) را به شکل مشخص و عینی درگیر میکند. آکرومگالی بیماری هورمونی بسیار نادری است که میزان شیوع آن در حد 40 تا 70 مورد در هر 1 میلیون نفر است. میزان بروز موارد جدید آکرومگالی در هر سال شامل 3 الی 4 نفر به ازای هر 1 میلیون نفر میباشد. به دلیل نادر بودن بیماری آکرومگالی و تدریجی و کند بودن فرآیند تغییر طی سالیان متمادی، معمولاً زمان زیادی طول میکشد تا بیماری آکرومگالی در فرد بیمار شناسایی شود. معمولاً تشخیص بیماری آکرومگالی بین 4 تا 10 سال بعد از بروز آن صورت میگیرد. متوسط سنی تشخیص بیماری آکرومگالی حدود 40 سالگی است. این بیماری به یک اندازه در زنان و مردان مشاهده شده و تفاوت جنسیتی در بروز آن یافت نشده است. در صورتی که بیماری آکرومگالی درمان نشود، سطوح بالای هورمون رشد میتوانند باقی بخشهای بدن، افزون بر استخوان ها، را نیز تحت تاثیر قرار دهند. لازم است دقت کنیم بیماری آکرومگالی با ویسرومگالی (ارگانومگالی) اشتباه نشود. بیماری ویسرومگالی به رشد مداوم بیمارگون یک یا چند اندام بدن گفته میشود که در اثر بیماری ها یا عفونتها، مشکلات ژنتیکی و یا سندرم‌های ایجاد میشود.