آنتی‌بیوتیک‌ها

آتلکتازی (به انگلیسی: Atelectasis) یا شُش‌چسبیدگی فرواُفت شش، عبارت است از جمع شدن یک قسمت از ریه یا تمامی یک ریه. این وضعیت باعث عدم جذب اکسیژن به مقدار کافی از ریه می‌شود. دیدن آتلکتازی در رادیوگرافی قفسه سینه شایع است. آتلکتازی انبساط ناقص یا روی هم خوابیدن حباب‌های ریوی یا قطعه‌ای از ریه یا لب یا لب‌های ریه است. اتساع ناقص ریه‌ها در موقع تولد یا پیدایش حالت به‌هم چسبیده و بی‌هوا در قسمتی از ریه که ناشی از انسداد نایژه مربوط به آن یا فشار خارجی است باعث آتلکتازی می‌شود. در این بیماری هوای موجود در بافت قسمت مبتلای ریه جذب شده، دیواره‌های آن روی هم می‌خوابند.

آمپیم عارضه‌ای است که بر فضای بین بیرونی‌ترین لایه ریه‌ها و لایه‌ای که دیواره قفسه سینه را لمس می‌کند و به فضای پلورال معروف است اثر می‌گذارد. این فضا به‌منظور کمک به ریه‌ها برای انبساط و انقباض وجود دارد. فضای پلورال به‌صورت طبیعی حاوی مقدار کمی مایع است. آمپیم زمانی رخ می‌دهد که در فضای پلورال مایع اضافی شروع به انباشت می‌کند. انواع مختلف باکتری به ایجاد مایع و چرک در فضای پلورال منجر می‌شوند. در اغلب موارد ذات‌الریه به آمپیم منجر می‌شود.

آنسفالیت مغز (Encephalitis) یا التهاب بافت مغز یک عفونت نادر و جدی با علل احتمالی متعدد است. این بیماری ممکن است فقط علائم و نشانه‌های خفیف آنفولانزا مانند تب یا سردرد را ایجاد کند یا اصلا علائمی نداشته باشد. هم‌چنین ممکن است علائم شدیدی از جمله گیجی، تشنج، مشکلات حرکتی، بینایی و شنوایی و حتی کما ایجاد کند. ویروس‌ها علت بروز حدود ۷۰ درصد از موارد آنسفالیت مغزی هستند. در واقع التهاب در مغز به‌دلیل تلاش بدن برای مبارزه با ویروس رخ می‌دهد. در موارد نادر، باکتری‌ها، قارچ‌ها و کرم‌های انگلی می‌توانند باعث ابتلا به آن شوند. کودکان خردسال (سن یک سال و کمتر) و افراد مسن (۶۵ سال و بالاتر) حساس‌ترین رنج سنی ابتلا به این بیماری هستند. در برخی موارد، آنسفالیت می‌تواند تهدیدکننده زندگی باشد. تشخیص و درمان به‌موقع آن تحت نظر دکتر آنسفالیت بسیار مهم است، زیرا پیش‌بینی چگونگی تأثیر آنسفالیت بر هر فرد دشوار است.

افتادگی دریچه میترال به انگلیسی Mitral valve prolapse که به عنوان سندروم کلیک-سوفل، سندروم بارلو، دریچه میترال بالون یا سندروم دریچه فلاپی نیز شناخته می‌شود، برآمدگی یک یا هر دو فلپ دریچه میترال به دهلیز چپ در طول انقباض قلب است. در طول این عارضه ممکن است یک یا هر دو فلپ قلب به درستی بسته نشوند و باعث نشت خون به سمت عقب شوند. این مشکل که با عنوان نارسایی دریچه میترال قلب (جریان خون به عقب) شناخته می‌شود، در صورت وجود عموماً خفیف است. این برگشت خون ممکن است منجر به سوفل (صدای غیر طبیعی در قلب به دلیل جریان خون آشفته) شود. تخمین زده می‌شود که افتادگی دریچه میترال در حدود ۳ درصد از جمعیت رخ می‌دهد. گاهی اوقات افراد از این وضعیت به عنوان پرولاپس دریچه میترال نیز یاد می‌کنند. در بیشتر مواقع، افتادگی دریچه میترال در ابتدا علائم یا عوارض کمی ایجاد می‌کند و در برخی افراد اصلاً هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند. با این حال، افتادگی دریچه میترال ممکن است با گذشت زمان بدتر شود و عملکرد قلب را به نوعی مختل کند. هنگامی که دریچه میترال دچار اختلال می‌شود، می‌تواند خطر انواع مشکلات قلبی جدی، از جمله عفونت، آریتمی تهدید کننده زندگی و نارسایی احتقانی قلب را افزایش دهد.

اکتینومایکوز زمانی اتفاق می‌افتد که گونه‌های باکتری اکتینومایسس (Actinomyces) به دلیل آسیب بافتی در بدن پخش شوند. باکتری اکتینومایسس به عنوان فلور طبیعی در مخاط دهان، گلو، دستگاه گوارش، مجاری ادراری و در دستگاه تناسلی زنان وجود دارد. اما اگر از محیط معمول خود به سایر نقاط بدن پخش شوند، عفونت ایجاد کرده و خطرناک خواهند بود. انتشار این باکتری در بدن ممکن است به دلایل زیر اتفاق بیفتد: بیماری آسیب بافتی به دلیل جراحت یا جراحی آسیب بافت داخلی بدن. به عنوان مثال آسیب مری در اثر استخوان ماهی پوسیدگی دندان یا بیماری لثه گاهی اوقات، عفونت ممکن است آنقدر شدید باشد که وارد استخوان و ماهیچه شود. مطالعات صورت گرفته نشان داده است که اکتینومایکوز مسری نیست. زیرا این باکتری‌ها نمی‌توانند خارج از بدن انسان زنده بمانند و عفونت‌ها معمولاً پس از آسیب بافت رخ می‌دهند. لازم به ذکر است که باکتری اکتینومایسس بی‌هوازی است. این بدان معنی است که در اعماق بافت‌های بدن زندگی می‌کند. جایی که سطح اکسیژن بسیار پایین است. به همین دلیل تشخیص این نوع عفونت باکتریایی می‌تواند سخت باشد.